Srkijeva kucica

Zivot u USA i u starom kraju se razlikuje u mnogo cemu, iako ce se sa dolaskom nemilosrdnog kapitalistickog sistema te razlike u skoroj buducnosti znatno smanjiti. Kod nas u starom kraju bilo je (a izgleda da je jos) gotovo pravilo da se pored stana posjeduje vikendica negdje u okolini grada (o onim na moru ili, recimo, na Vlasicu mozda jednom drugom prilikom), gdje bi se ‘bjezalo’ iz gradske buke tokom vikenda. Oni koji je nisu imali su cak pomalo bili sumnjivi: hej, ima stan, a nema vikendice! Nesto tu ne stima!

Ovdje je to znatno rjedje jer vecina stanovnistva zivi u predgradjima koja gotovo eliminiraju potrebu za vikendicom. Okolina Pittaburgh-a je sva u sumi, a kada se tome dodaju mnogobrojni brezuljci, moze se steci utisak kako to izgleda. Vecina kuca ima tkz yard (dvoriste, okucnicu), a po pravilu je u zadnjem dijelu (backyard-u) patio (obicno natkrivena betonska ploca u nivou zemlje) ili porch (sto bi rekli veranda) gdje se moze lijepo odmoriti nakon povratka s posla.

Sav ovaj uvod je zapravo samo zbog ove slike gore: vikendice mojih prijatelja Jasne i Srdje u okolici Banjaluke (kako Mario rece u Precanskoj koloniji, iako se ja ne sjecam takvog naselja-prigradskog dijela: Mario vjerojatno misli na Precane ili Prijecane!). Vidim, radi se o novom objektu jer je stari (u cijoj izgradnji je neumorno ucestvovao Srdjin zet Marija, sada stanovnik Ljubljane), unisten tokom rata. I sam sam imao prilike uzivati u miru ovog kraja ali, na zalost, nemam niti jednog snimka iz tog vremena. A sad me bas zivo zanima ko je ucestvovao u ‘gradjevinskim radovima’? Mozda se Mario ponovo javi sa detaljima a za vlasnika vikendice predpostavljam da vise ne navraca na blog pa njegovo javljanje ne mogu ni ocekivati.